Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Twee zakjes ballonnen opgeblazen en dichtgeknoopt. De knal is dan niet meer te vermijden. De houten blokhakken van mijn muiltjes hadden een scherp hoekje dat voor onverwacht snelle en harde knallen zorgde. Hakken dragen is leuk, hihi
Het zijn echte jaren 70 muiltjes. Ik heb ze uit een kringloop en ik denk dat ze recht uit de 70s gekomen zijn. Ze hebben een grote dikke blokhak en een vrij dikke zool zonder echt een platform te zijn. De moeder van één van mijn schoolvriendjes liep op zulke muilen en ik vond ze toen al erg leuk. In die tijd al heb ik ze een keer stiekem gepast. Die van mij zijn lekker groot en zwaar en het is een genot om met die hakken aan op een grote ballon te stampen met een harde knal vanonder je voet. Ook als ik er mee achter de naaimachine zit voelen ze heerlijk aan om het gaspedaal van de naaimachine er diep mee in te trappen.
Gelukkig heb ik een gangbare maat 40/41en ik ben regelmatig te vinden bij de kringloop. Qua hakken meestal feestpakket die voor de draagster toch te hoog bleken maar nu dus deze houten hakmuilen voor de vlotte huisvrouw uit de 70s. Heel geschikt om met de stevige houten zool doosjes en blikjes plat te trappen.
Toen ik als jong ventje van mam leerde naaien drukte mam met haar pump helemaal op het pedaal. Ik moest met mijn meisjesschoen, gekregen van een nichtje, op de bovenkant van het pedaal drukken om door de verdruk heen te trappen. Bij het naaien zijn deze zware houten hakmuilen heerlijk comfortabel om het pedaal goed in te trappen. Als ik ze aanheb in de auto en he5 gaspedaal een beetje indruk moet ik wel opletten dat ik niet te hard trap want het gaspedaal zit zo beneden…
Voor wie zich nu afvraagt waarom Frida als jongen met een meisjesschoen een naaimachinepedaal intrapte, dat wilde ik net als mijn moeder met een hoge hak aan doen maar dat mocht niet van mam. Van een nichtje kreeg ik een paar lichtblauwe Mary Janes, instappertjes met een wreefbandje. Met een korte broek aan en met witte kniekousen aan vond ik het heerlijk en van mam mocht het zo. Als mam niet thuis was trok ik natuurlijk wel een hoge hak aan om te oefenen.
Ik herken dat wel, dat het gaspedaal snel onder tegen zit als ik er met een hoge hak op duw. Mijn achterwielen maken dan soms een “RRAAAAAADD” geluid, met name als ze op een zachte ondergrond staan. Ik hoor dan gekletter van modder en steentjes tegen de auto.
Hadden je lichtblauwe maryjanes een hakje van een paar cm, of waren ze vlak?
Het leren naaien deed mijn mam mij voor met oude kussenslopen en oude theedoeken. Met name die laatste konden wel eens wat te dik zijn en dan bromde de naaimachien een beetje. Mijn mam had altijd haar hele voet/pump tenen plus hak, op het naaipedaal en drukte het dan wat verder in. Als ze er niet bij was en ik op haar veel te hoge hakken erachter zat deed ik wel eens wat experimentjes, Op een hogere stoel erachter zitten en alleen met de tenen van haar hoge sandaal het pedaal intrappen, beetje voorzichtig eerst. Wat ik ook leuk vond, nadat ik een jonge vrouw op hoge hakken had zien drummen, ritmisch het pedaal diep intrappen, tot de hak het pedaal weer raakte. Niet best voor de naaimachine, ik weet het, maar het was een stevig duits ding dus die kon wel een stootjehebben. Het motortje gierde dan wel een beetje als ik zo met ritnmische stoten een kussensloop verder dichtnaaide.
